غار کتله خور زنجان

یکی از مکان های شگفت انگیز و پر از رمز و رازی که می توان به آنها سفر کرده و از شگفتی و زیبایی آنها انگشت حیرت بر دهان گرفت، غارها هستند. بویژه اگر این غارها ویژگی منحصر به فردی نیز داشته و عنوان زیباترین و بی نظیر ترین غار ایران را به خود اختصاص داده باشد.

با وبلاگ اقامت ۲۴ در معرفی و آشنایی با غار کتله خور، بی نظیر ترین غار ایران همراه باشید.

غار کتله خور کجاست؟

در نزدیکی شهر گرماب و در فاصله ۱۵۵ کیلومتری زنجان، غاری زیبا با جاذبه های منحصر به فرد به نام غار کتله خور وجود دارد.

در برخی از مناطق غرب کشور، به کوه های کم ارتفاع کتله گفته میشود و احتمال می رود این غار که بر روی یکی از این کوه ها قرار گرفته و خورشید از پشت آن طلوع می کند، به اسم کتله خورشید و کتله خور نامگذاری شده باشد.

بیشتر بخوانید : “آشنایی با غارهای ایران”

در سال ۱۳۰۰ غار کتله خور کشف شده و در سال ۱۳۳۰ توسط فردی با نام جمال زنجانی به ثبت رسیده است.

به دلیل طولامی بودن دهلیز ورودی غار و همچنین کوتاه بودن سقف آن، تا سال ۱۳۴۳، عبور و مرور در غار کتله خور با مشکلاتی همراه بوده و به همین سبب به عنوان غار سنگی بی اهمیتی شناخته می شد.

اما در سال ۱۳۶۵ بازدیدی از این غار توسط گروهی از غارنوردان همدان صورت گرفت.

بر اساس کاوش های به عمل آماده بر روی این غار، قدمت آن را به دوره ژوراسیک نسبت داده و عمری بیش از ۱۲۰ میلیون سال برای این غار تخمین زده می شود.

این غار که از سه طبقه تشکیل شده، دارای تونل های فرعی، استلاکتیت‌ها، استلاکمیت‌ها و ستون‌های بسیار بوده و در گذرگاه های اصلی آن قندیل‌های مخروطی مشاهده می شود که به دلیل داشتن ناخالصی، رنگ های متنوعی به خود گرفته اند.

غار کتله خور از نظر قدمت تقریبا با غار علیصدر همدان یکسان بوده، البته از دو جهت با یکدیگر دارای تفاوت هایی هستند.

ابتدا اینکه غار علیصدر همدان غاری کاملا آبی بوده، اما غار کتله خور زنجان غاری است تقریبا خشک.

دوم اینکه آهک‌های غار کتله خور نسبت به آهک‌های غار علیصدر بسیار خالص‌تر بوده که عاملی برای زیباتر شدن غار است، چراکه خالص بودن آهک‌ها موجب شفافیت آن‌ها و در نتیجه عبور نور از قندیل‌ها می‌شود.

بیشتر بخوانید : “غار علیصدر همدان کجاست ؟”

دهانه غار کتله خور در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و اختلاف ارتفاع آن با ارتفاع چشمه‌ای که آب‌های فرورو حاصل از ریزش جوی غار را خارج می‌کند و به رود شور می‌ریزد، ۵۰ متر است.

ورودی غار یک دهلیز ۴۰۰۰ متری با سقفی کوتاه و فاقد غار سنگ و چند دهلیز فرعی است.

پس از دهلیز فرعی یک دالان وسیع ۹۵۰ متری با سربالایی‌هایی به ارتفاع ۲ متر و گودال‌های خشک قرار دارد که با دوشاخه ۵۰ متری ادامه پیدا می‌کند.

این دهلیز پس از عبور از یک سربالایی به تالار وسیعی پوشیده از چکنده و چکیده و ستون می‌رسد. ورودی اولیه این دهلیز به منظور جلوگیری از آسیب‌های احتمالی بسته شده است.

این مکان را افراد محلی یورت یری می‌گفته‌اند که به زبان ترکی به معنی محل زندگی افراد یا ابا و اجداد اطلاق می‌شود.

تعدای اسکلت انسان و تکه‌های سفال قدیمی در این محل پیدا شده و بر اساس بررسی‌های انجام گرفته متعلق به اواخر هزاره دوم قبل از میلاد است که در این مکان گم یا دفن شده‌اند.

در داخل تالار کوچک بلورین که به تالار ستون‌ها چسبیده، چاهی به عمق ۸ متر قرار دارد که احتمالا محل خروج آب‌های فرورو سازنده غار است.

در حال حاضر این غار به سه بخش فرهنگی، تفریحی و ورزشی تقسیم شده است؛

بخش ورزشی آن تنها مورد استفاده غارنوردان و صخره‌نوردان قرار می‌گیرد، حدود ۴ کیلومتر بوده که البته هنوز انتهای آن کشف نشده است.

بخش تفریحی غار نیز که جهت بازدید عموم مورد استفاده قرار می‌گیرد، حدود ۲ کیلومتر مسیر مستقیم بوده که گفته می‌شود این مسیر تنها یک‌سوم کل غار است.

بخش فرهنگی غار نیز در بخش جنوبی آن قرار دارد، قسمت اصلی آن دالانی است طبیعی که جهت برگزاری مراسم مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

البته این دالان هیچ گونه راه خروجی به بیرون نداشته و راه خروجی آن به‌صورت مصنوعی کنده شده، اما خود دالان کاملا طبیعی بوده است.

منبع : وبلاگ اقامت ۲۴